“મનોબળ”

શ્યામવન નામનું એક ખૂબ જ લીલુંછમ જંગલ હતું, તેમાં જ્યાં જુઓ ત્યાં વૃક્ષો અને છોડ હતા. જાણે જમીને લીલી ચાદર ઓઢી લીધી હોય. બધા પ્રાણીઓ આનંદથી અને સાથે રહેતા હતા, તેથી જ નજીકના તમામ જંગલોમાં શ્યામવન વિશે ઘણી ચર્ચાઓ થતી હતી. જંગલનો રાજા કેસરી નામનો સિંહ હતો.કેસરી ખૂબ જ દયાળુ અને કુશળ હતો, તેના જંગલને શ્રેષ્ઠ કેવી રીતે બનાવવું તે માટે હંમેશા વિચારતો. એક સમયે કેસરી અને તેમના મંત્રીઓ ચર્ચા કરતા હતા. કેસરીએ કહ્યુંઃ “શું આપણે બાળપણથી જ કોઈ એક પ્રાણીના બાળકને જંગલનો સેનાપતિ બનાવવા માટે તૈયાર કરીએ? પછી તે મોટો થાય ત્યાં સુધી તે તેના કામમાં કુશળ થઈ જશે. બધાએ હા પાડી, પણ હવે સમસ્યા એ હતી કે આ શિક્ષણ માટે કયા બાળકને પસંદ કરવું જોઈએ. મંત્રીઓ વચ્ચે આંતરિક વાતો થવા લાગી. વિનય અજગરે કહ્યુંઃ “કેસરી તમારા બાળક મનુને સેનાપતિ માટેની શિક્ષા આપવી જોઈએ, તે સૌથી હોશિયાર છે”. બાલુ વાઘે કહ્યુંઃ “શિક્ષા મારા બાળક વીરેન્દ્રને આપો, તે પણ ખૂબ જ કુશળ છે”. હિરેન હાથીએ કહ્યુંઃ “મારા બાળક ભીમને આપવી જોઈએ, તે અત્યારથી જ ખૂબ શક્તિશાળી છે”. વિજય વાંદરાએ કહ્યુંઃ “મારા બાળક ટીનુંને આપવી જોઈએ. તે ખૂબ સારી રીતે કૂદી શકે છે તેથી જો કોઈ મુશ્કેલી જંગલ પર આવે તો તે સૌથી પહેલા આપણને જણાવી શકશે. બધાની વાત સાંભળીને કેસરીએ પોતાનો નિર્ણય સંભળાવ્યો. કેસરીએ કહ્યુંઃ “આપણે એક સ્પર્ધા યોજીશું, જેમાં તમામ પ્રાણીઓના બાળકો ભાગ લેશે અને જે બાળક આ સ્પર્ધામાં ઉર્તીણ થશે તે આ શિક્ષણ મેળવવા માટે પાત્ર બનશે”. બધા પ્રાણીઓએ કેસરીના નિર્ણયને સાચો માન્યો અને ઘરે જઈને તેમના બાળકોને આ સ્પર્ધા વિશે જણાવ્યું.કેસરીએ તેના બાળક મનુને કહ્યું, “મનુ, કાલથી જ સ્પર્ધાની તૈયારી શરૂ કર. મનુએ કહ્યું, “હા, પિતાજી હું આજથી જ તૈયારી શરૂ કરીશ અને જોજો આતો હુંજ જીતીશ” આ બાજુ રાઘવ સસલો તેના ઘરે આવ્યો અને તે વિચારી રહ્યો હતો કે તેના બાળક પિંકુને આ સ્પર્ધા વિશે જણાવવું કે નહીં, કારણ કે પિંકુ ખૂબ જ નબળો હતો. પછી ખૂબ વિચાર્યા પછી તેણે સ્પર્ધા વિશે જણાવવાનું જ યોગ્ય માન્યું. રાઘવ રેબિટે પિંકુને કહ્યું, “દીકરા પિંકુ, તું શું કરે છે? પિંકુએ કહ્યું, “કંઈ નહીં પપ્પા, હું મારો અભ્યાસ કરું છું.” રાઘવે કહ્યું, “સાંભળ દીકરા, સેનાપતિનું શિક્ષણ આપવા માટે જંગલમાં એક સ્પર્ધાનું આયોજન કરવામાં આવ્યું છે, શું તમે તેમાં ભાગ લેશો? પિંકુએ કહ્યું, “હા, હું ચોક્કસપણે આમાં ભાગ લઈશ અને હું બધાને બતાવીશ કે હું નિર્બળ નથી”. બીજા દિવસે, બધા પ્રાણીઓના બાળકો શાળામાં સ્પર્ધા વિશે વાત કરી રહ્યા હતા. ભીમે કહ્યું, “જુઓ, આ સ્પર્ધામાં તો હું જ જીતીશ, કારણ કે મારા જેવું બળવાન કોઈ નથી.” વીરેન્દ્રએ કહ્યું, “આ સ્પર્ધામાં તો હું જ જીતીશ કારણકે હું ખૂબ જ હોશિયાર છું.” ટીનુએ કહ્યું, “અરે ભાઈ, તમે બધા જાણો છો કે પિંકુએ પણ સ્પર્ધામાં ભાગ લીધો છે.” આ સાંભળીને બધા બાળકો પિંકુને જોઈને હસવા લાગ્યા. પિંકુ રડતો રડતો ઘરે આવ્યો, પિંકુને રડતો જોઈ તેના પિતા રાઘવે રડવાનું કારણ પૂછ્યું. પિંકુએ બધું કહ્યું. રાઘવે કહ્યું, “દીકરા, રડવાનું બંધ કર અને સ્પર્ધાની તૈયારી કર, આ બધા લોકોને બતાવી દે કે તું કમજોર નથી. પિતાની વાત સાંભળીને પિંકુને હિંમત મળી અને દરરોજ શાળાએથી આવ્યા બાદ તે સ્પર્ધાની તૈયારી ખૂબ સારી રીતે કરવા લાગ્યો. બાકીના બાળકો સ્પર્ધાની તૈયારી કરવાને બદલે રમતા હતા, તેઓ એમ વિચારતા કે તે બધા ખૂબ જ હોશિયાર છે, તૈયારી કર્યા વિના જ જીતી જશે. પિંકુને તૈયારી કરતા જોઈ બધા બાળકો હસી પડ્યા.હવે સ્પર્ધાનો દિવસ આવી ગયો હતો, બધા પ્રાણીઓ તેમના બાળકો સાથે સ્પર્ધા સ્થળ પર આવ્યા. કેસરીએ કહ્યું, “આ સ્પર્ધામાં ભાગ લેવા બદલ તમામ બાળકોને અભિનંદન, અને હું વિજયને આ સ્પર્ધા શરૂ કરાવવા વિનંતી કરું છું”. સ્પર્ધાનો પ્રથમ પડાવ મનુએ અને બીજો પડાવ ભીમે જીત્યો. પરંતુ ત્યારબાદના ચારેય પડાવ પિંકુએ જીતી લીધા અને આ સાથે પિંકુએ સ્પર્ધા જીતી લીધી. આ જોઈને બધા પ્રાણીઓ આશ્ચર્યચકિત થઈ ગયા. કેસરીએ પિંકુને શિક્ષણનો હકદાર જાહેર કર્યો. કેસરીએ કહ્યું, “બાળકો, આજે તમને બધાને એક ખુબ જ મોટો પાઠ મળ્યો છે, આપણે ક્યારેય બીજાને આપણા કરતા નબળા ન માનવા જોઈએ. ભલે આપણે આપણી જાતને કુશળ અને હોંશિયાર માનતા હોઈએ, પરંતુ જ્યાં સુધી આપણે આપણી બુદ્ધિથી તૈયારી નહીં કરીએ ત્યાં સુધી આપણે કોઈપણ જગ્યાએ જીતી શકીશું નહીં. પિંકુને સેનપતિ માટેની શિક્ષા મળી અને તે મોટો થઇને એક સાચો અને ન્યાયપ્રિય સેનાપતિ બન્યો. મિત્રો જેનું મનોબળ મક્કમ હોય તે અશક્ય કામ પણ સરળતાથી કરી શકે છે. આવો સૌ મક્કમ મનોબળ સાથે ભારતને હિન્દુ રાષ્ટ્ર ઘોષિત કરવા પ્રયત્નો કરીએ અને ભારતને વિશ્વગુરુ બનાવીએ. વંદેમાતરમ
bhayanijr5126@gmail.com