એક હતું કબૂતર. રોજ ફડફડ કરતું ઊડે. એ દરરોજ અવનવી જગ્યાએ ચણ ચણવા જાય. એક વખત એને વિચાર આવ્યો, ‘હું દરરોજ એકલું એકલું ઊડું છું, ફરું છું ને ચણ ચણવા જાઉં છું. લાવને હું મારા મિત્રોને પણ કહું ને સાથે લેતો જાઉં.’ એમ વિચારી તેણે એના મિત્રોને કહ્યું, “મિત્રો, હું દરરોજ જુદીજુદી જગ્યાએ ચણ ચણવા જાઉં છું. તમે પણ મારી સાથે આવો તો ભેગા મળીને ઊડવાની, ફરવાની ને ચણવાની ખુબ મજા પડે!” કબૂતરની વાત બધાં કબૂતરને ગમી ગઈ. ‘ઘૂ…ઘૂ… ઘૂ…’ કરતાં બધાંએ કબૂતરની વાતને વધાવી લીધી. પછી તો દરરોજ પેલું કબૂતર ચણવા જાય ને સાથે બીજાં કબૂતરાંને પણ લેતું જાય. બધાં કબૂતરાં ભેગાં મળીને ઊડે, ફરે અને ચણ ચણે. આ એમનો દરરોજનો નિત્યક્રમ બની ગયો.
એક વખત આ કબૂતરાંને ચણવાની સરસ જગ્યા મળી ગઈ. કોઈ પરોપકારી અહીં આ કબૂતરાં માટે ચણ નાખી જતું હતું. કબૂતરાં ધરાઈ ધરાઈને ચણ ચણતાં. હવે તો એમને ચણ શોધવા જવાનું નહોતું. કબૂતરાં ઊડે, ફરે ને અહીં આવી ચડે. મોજથી ચણ ચણે.
એક વખત કબૂતરાં ચણ ચણતાં હતાં. ત્યાં એક કલ્લુ કૂતરો ભસતો ભસતો આવી ચડ્યો. એ દોડતો દોડતો આવ્યો ને ચણતાં કબૂતરાં વચ્ચે અચાનક જઈ ચડ્યો. બધાં કબૂતરાં બીકનાં માર્યાં તરત ત્યાંથી ઊડી ગયાં. કલ્લુ જોરથી હસવા લાગ્યો. કલ્લુ ગયો એટલે પેલાં કબૂતરાં ફરી પાછાં ચણવા બેઠાં. થોડીવારમાં વળી પાછો કલ્લુ ભસતો ભસતો આવી ચડ્યો. કબૂતરાં બીકનાં માર્યાં ફરી ઊડયાં. કલ્લુને જાણે કબૂતરાંને હેરાન કરવાની મજા પડી. હવે કલ્લુ દરરોજ કબૂતરાંને હેરાન કરતો. જેવાં કબૂતરાં ચણવા બેસે કે તરત કલ્લુ ભસતો ભસતો દોડતો આવી ચડે. કબૂતરાંને સુખેથી ચણવા જ ન દે.
હવે કબૂતરાં કલ્લુની હેરાનગતિથી કંટાળી ગયાં હતાં. તેમણે ભેગાં મળી કોઈ ઉપાય કરવાનું વિચાર્યું. શું કરીએ તો કલ્લુને પાઠ ભણાવાય એ માટે બધાં વિચારતાં હતાં. એટલામાં એક કબૂતર બોલ્યું, “હવે કલ્લુની ખેર નથી! હવે એ કલ્લુડો આવે તો ખરો!” એમ કહેતાં એણે સૌ સમક્ષ પોતાની યોજના મૂકી. એ કબૂતરની વાત સૌના ગળે ઊતરી. કબૂતરાંએ એ યોજના મુજબ આગળ વધવાનું નક્કી કર્યું. સમસ્યાનો ઉપાય જડી જતાં કબૂતરાં ખુશ હતાં.
પોતાના નિત્યક્રમ મુજબ કબૂતરાં ઊડયાં અને ચણવા માટે બેઠાં. કલ્લુ પણ કબૂતરાંની આવવાની રાહ જોતો જાણે ટાંપીને બેઠો હતો. જેવાં કબૂતરાં ચણવા બેઠાં કે તરત કલ્લુ ભસતો ભસતો દોડતો કબૂતરાં વચ્ચે આવી ચડ્યો. કબૂતરાં પણ પોતાની યોજના મુજબ કલ્લુને પાઠ ભણાવવા તૈયાર હતાં. બધાં કબૂતરાં એક સાથે ઊડયાં ને ‘ઘૂ… ઘૂ… ઘૂ…’ કરતાં કલ્લુ પર તૂટી પડ્યાં. કલ્લુને ચાંચો મારી ભગાડ્યો. હવે કલ્લુ જ્યારે જ્યારે હેરાન કરવા આવતો ત્યારે બધાં કબૂતરાં આ જ રીતે તેની પર તૂટી પડતાં. કબૂતરાંના સંપ આગળ કલ્લુની કોઈ કરામત કામ લાગતી નહોતી. હવે તો કલ્લુ થાક્યો ને જાય ભાગ્યો.
હવે બધાં કબૂતરાં શાંતિ અને સુખેથી ચણતાં ને આનંદ કરતાં.
Mo ૯૦૯૯૧૭૨૧૭૭
